فرزندخواندگی در کشور ما به رسمیت شناخته نشده است ، زیرا در برخی از کشورها متداول است. حقوق ایران نهاد دیگری به نام حضانت یتیمان دارد که بر اساس آن کودک با شرایط خاصی وارد خانواده می شود. زیرا در کشور ما به دلایلی مانند فوت والدین یا فقدان خویشاوندانی که بتوانند از این کودکان مراقبت کنند ، کودکان بدون حمایت می مانند و نیاز به حمایت نهادهای دولتی یا غیردولتی دارند. البته گاهی برخی از زوج ها درخواست فرزندخواندگی این کودکان را دارند که طبق قانون ، حضانت ایتام مشخص شده است که بعداً با آن آشنا می شویم.
کودک زمانی می تواند یک فرد مفید برای جامعه خود باشد که دوران کودکی و نوجوانی خود را در آغوش گرم خانواده و با والدین با اخلاق و متعهد گذرانده باشد ، بنابراین کودکانی که به هر دلیلی از نعمت والدین محروم هستند باید مورد حمایت دولت قرار گیرد و در قالب آژانس های دولتی مورد حمایت قرار بگیرید ، اگرچه موسسات خیریه خصوصی نیز در این راستا گام برمی دارند ، اما هیچ یک از این آژانس ها والدین یک کودک نمی شوند و جای خالی والدین را برای آنها پر نمی کنند. به همین دلیل ، در بیشتر کشورها ، قوانینی در زمینه فرزندخواندگی وضع شده است تا زوجینی که به هر دلیلی از بچه دار شدن محروم هستند بتوانند به طور قانونی از این کودکان مراقبت کنند تا هم این کودکان بی گناه والدین داشته باشند و هم این زوجین از داشتن فرزند لذت ببرند. کودک. تجربه کردن ؛ اما همانطور که گفتیم ، در نظام حقوقی ایران فرزندخواندگی وجود ندارد و آنچه با این نام خوانده می شود ، حضانت ایتام است.
چه کسانی می‌توانند درخواست سرپرستی بدهند؟
بر اساس قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بدون سرپرست و بدسرپرست ، افراد زیر می توانند از کودکان تحت پوشش این قانون نگهداری کنند:
- زوجی که 5 سال است ازدواج کرده اند و از این ازدواج فرزندی نداشته اند ، مشروط بر اینکه حداقل یکی از آنها بیش از 30 سال سن داشته باشد. (اگر بنا به تشخیص سازمان پزشکی قانونی ، امکان بچه دار شدن زوجین وجود نداشته باشد ، متقاضیان از شرط 5 ساله معاف خواهند بود.)
- زن و شوهری دارای فرزند مشروط به اینکه حداقل یکی از آنها بیش از 30 سال سن داشته باشد.
- دختران و زنان مجرد در صورتی که حداقل 30 سال سن داشته باشند حق انحصاری حضانت دختران را خواهند داشت.
طبق قانون ، اولویت در پذیرش حضانت فرزندان با یک زوج بدون فرزند ، سپس با دختران و زنان مجرد و بدون فرزند و در نهایت با یک زوج متاهل است. و در مواردی که همسر درخواست حضانت می کند ، باید درخواست مشترکاً تهیه و توسط آنها ارائه شود.
شرایط لازم برای اعطای سرپرستی
مطابق ماده 6 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بدون سرپرست و سوء تغذیه ، متقاضیان سرپرستی باید دارای شرایط زیر باشند:
1. الزام به انجام وظایف و پرهیز از ممنوعیت ها ؛ (این بدان معناست که آنها باید ملزم به انجام وظایف مذهبی مانند نماز و روزه باشند و هرچه را که در شرع مقدس اسلام ممنوع است ترک کنند.)
۲ عدم محکومیت کیفری م effectiveثر با رعایت مفاد قانون مجازات اسلامی. شایان ذکر است که محکومیت کیفری م isثر محکومیتی است که مطابق ماده 25 قانون مجازات اسلامی ، محکومیت را از حقوق اجتماعی محروم می کند. به عنوان مثال ، اگر شخصی به شلاق نسبی محکوم شود ، به مدت دو سال از حقوق اجتماعی خود محروم می شود. است؛
3. توانایی مالی ؛
4. بدون سنگ؛ بر اساس قوانین مدنی ، سه دسته افراد مطرود وجود دارند: افراد زیر سن قانونی ، آزاد و نابالغ.
5. سلامت جسمی و روانی لازم و توانایی عملی برای مراقبت و آموزش کودکان و نوجوانان تحت مراقبت.
6. عدم اعتیاد به مواد مخدر ، مواد روانگردان و الکل.
7. شایستگی اخلاقی ؛
8. عدم وجود بیماریهای عفونی یا لاعلاج. (بیماری لاعلاج بیماری است که درمان آن دشوار است)
9. اعتقاد به یکی از ادیان مندرج در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ؛ (4 دین: اسلام ، یهودیت ، زرتشت و مسیحیت ادیان مورد تأیید قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هستند)
بر اساس ماده 14 قانون حمایت از کودکان بی سرپرست و بدسرپرست ، در صورتی که متقاضی حضانت بخشی از اموال یا حقوق خود را به کودک یا نوجوان تحت سرپرستی واگذار کند ، دادگاه حکم حضانت را صادر می کند. تعیین نوع و میزان دارایی یا حقوق بر عهده دادگاه است. در مواردی که دادگاه تشخیص دهد که اخذ ضمانت عینی از متقاضی امکان پذیر نیست و مصلحت نیست و حضانت کودک یا نوجوان ضروری است ، باید تعهد کتبی برای اخذ بخشی از حقوق یا درآمد سرپرست در آینده صادر کند. ، دستور سرپرستی صادر می کند ؛ و اگر دادگاه تشخیص دهد که اعطای حضانت بدون اجرای مفاد این ماده به نفع کودک یا نوجوان است ، حکم حضانت را صادر می کند.
همچنین ، تنها متقاضی یا متقاضیان حضانت باید متعهد شوند که تمام هزینه های مربوط به نگهداری ، آموزش و آموزش افراد وابسته را پوشش دهند. این حکم برای کودک یا نوجوان حتی پس از مرگ تنها سرپرست یا سرپرستان تا تعیین سرپرست جدید معتبر است. بدین منظور ، تنها قیم یا سرپرستان موظفند ، با نظر سازمان ، با یکی از شرکتهای بیمه به نفع کودک یا نوجوان تحت نظارت بیمه زندگی کنند ، و اگر دادگاه تشخیص داد که حضانت بدون اجرای مقررات مفاد این مقاله به نفع کودک یا نوجوان است. حکم حضانت اعمال می شود.
سپردن سرپرستیِ افرادِ موضوعِ این قانون در صورتی مجاز است که دارای یکی از شرایط زیر باشند:
الف. شناخت هیچ یک از پدران ، مادران یا پدربزرگ و مادربزرگ پدری آنها ممکن نیست.
ب – اشخاصی که سرپرستی آنها به دستور مقامات ذی صلاح به سازمان سپرده شده است و تا دو سال از تاریخ تسلیم آنها به سازمان برای سرپرستی توسط والدین یا جد پدری یا سرپرستی که توسط قیم اجباری منصوب شده اند درخواست نکرده اند. ؛
این مطلب ادامه دارد … .
