کمبود منیزیم امروزه به یک مشکل رایج تبدیل شده است. برخی از برآوردها نشان می دهد که 90 درصد مردم کمبود منیزیم دارند. منیزیم در بیش از 300 واکنش بیوشیمیایی در بدن نقش دارد و بر فشار خون ، متابولیسم ، عملکرد سیستم ایمنی بدن و بسیاری از جنبه های دیگر سلامتی تأثیر می گذارد. برخی از کارشناسان بر این باورند که کمبود منیزیم بزرگترین مشکل سلامتی امروز جهان است. آیا علائم کمبود منیزیم را می شناسید؟ آیا شما نیز در معرض کمبود هستید؟ برای آشنایی بیشتر با علائم کمبود منیزیم به ادامه مطلب بروید.
علل شیوع کمبود منیزیم
دلایل متعددی برای شیوع کمبود منیزیم وجود دارد. کاهش مواد مغذی موجود در خاک و در نتیجه کمبود مواد مغذی در گیاهانی که در این خاک رشد می کنند و حیواناتی که این گیاهان را می خورند ، منیزیم موجود در غذای دریافتی ما را کاهش می دهد.
امروزه از موادی مانند فلوراید و کلر در تهیه آب شهری استفاده می شود. نتیجه کاهش منیزیم در آب است. زیرا منیزیم در آب با فلور و کلر ترکیب می شود.
کافئین و شکر که نقش مهمی در رژیم غذایی اکثر ما دارند ، منیزیم را در بدن نیز کاهش می دهند.
یکی دیگر از عواملی که باعث کمبود منیزیم در بدن می شود استرس است.
بر اساس این تفاسیر ، تنها درصد کمی از جمعیت جهان که در نزدیکی اقیانوس ها زندگی می کنند (منبع خوبی از منیزیم) ، غذاهایی را می خورند که در خاکهای غنی از منیزیم رشد می کنند ، آبهای غنی از منیزیم می نوشند ، استرس کمی دارند و قند کمی دارند ، و کافئین آنها مشکل کمبود منیزیم ندارند. اما خطر کمبود منیزیم دیگران را تهدید می کند.
مصرف کلسیم چه تأثیری بر کمبود منیزیم دارد؟
طبق مطالعات انجام شده ، مصرف زیاد کلسیم به کمبود منیزیم کمک می کند. اگرچه اکثر ما منیزیم کافی دریافت نمی کنیم ، اما مصرف کلسیم ما بیش از حد است. کلسیم به بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند لبنیات و آب پرتقال اضافه می شود. با افزایش مقدار کلسیم در بدن ، فرآیند کلسیفیکاسیون رخ می دهد. کلسیفیکاسیون به معنی تجمع کلسیم در بافت های بدن است. این پدیده به طور طبیعی در بافت استخوانی رخ می دهد و باعث تشکیل استخوان می شود. اما اگر در سایر بافتهای نرم مانند قلب یا عروق رخ دهد ، می تواند مشکلات سلامتی ایجاد کند.
هر سلول بدن دارای یک پمپ سدیم-پتاسیم است که غلظت مواد معدنی را در داخل و خارج سلول تنظیم می کند. کمبود منیزیم باعث اختلال در عملکرد پمپ سدیم و پتاسیم می شود. این پمپ با قطع عملکرد پمپ سدیم-پتاسیم و افزایش میزان کلسیم در بدن ، اجازه ورود مقدار زیادی کلسیم به سلول را می دهد. کمبود منیزیم این امر را تشدید می کند و منجر به افزایش غلظت کلسیم داخل سلولی می شود.
بسیاری از مواد مغذی مانند ویتامین D و ویتامین K در کلسیفیکاسیون نقش دارند ، اما مهمترین عامل م calcثر در کلسیفیکاسیون ، مصرف کم منیزیم است. بر اساس مطالعات دانشگاه فرامینگهام ، مصرف منیزیم به میزان کافی خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد.
علائم کمبود منیزیم
۱. کلسیفیکاسیون سرخرگ‌ها
گرچه کلسیفیکاسیون (تجمع کلسیم در یکی از بافت های بدن) شریان ها اولین نشانه کمبود منیزیم نیست ، اما یکی از خطرناک ترین علائم است. کلسیفیکاسیون شریان ها به دلیل کمبود منیزیم می تواند منجر به مشکلات قلبی عروقی مانند حمله قلبی شود. در نیمی از موارد ، کلرید منیزیم برای متوقف کردن کلسیفیکاسیون و لخته شدن خون در هنگام حمله قلبی تزریق می شود.
۲. اسپاسم و گرفتگی عضلات
یکی از مهمترین علائم کمبود منیزیم اسپاسم و گرفتگی عضلات است.
یکی از مهمترین علائم کمبود منیزیم اسپاسم و گرفتگی عضلات است. همانطور که کلسیفیکاسیون باعث سخت شدن عروق می شود ، بر سختی بافت ماهیچه ای نیز تأثیر می گذارد و می تواند منجر به گرفتگی و اسپاسم عضلات شود.
۳. اضطراب و افسردگی
مطالعات متعدد نشان می دهد که کمبود منیزیم بر سلامت روانی افراد تأثیر مخربی دارد. مجله Psychology Today توضیح می دهد که چرا:
منیزیم ، به همراه کلسیم و گلوتامات ، در سیناپس بین نورون ها یافت می شود. مقادیر کافی کلسیم و گلوتامات به تحریک اعصاب کمک می کند ، اما مقادیر زیاد آن دارای اثرات سمی است. کلسیم و گلوتامات گیرنده NMDA را فعال می کنند. اما منیزیم را می توان بدون تحریک گیرنده NMDA قرار داد و به عنوان دروازه ای در برابر کلسیم و گلوتامات عمل کرد. بنابراین ، اگر دچار کمبود منیزیم شویم ، محافظت از درب از بین می رود. در نتیجه ، کلسیم و گلوتامات گیرنده NMDA را به سرعت فعال می کنند. این پدیده در دراز مدت به نورون ها آسیب می رساند و در نهایت منجر به مرگ سلولی می شود. در مورد مغز ، درمان آسیب ها آسان نخواهد بود.
۴. فشار خون بالا
مطالعات مفصلی در مورد ارتباط فشار خون بالا و کمبود منیزیم انجام شده است. مطالعه ای روی 70000 نفر در دانشگاه هاروارد نشان داد کسانی که بیشترین منیزیم دریافت می کنند بهترین فشار خون را دارند.
با توجه به متاآنالیز (جمع آوری داده های چندین مطالعه و تجزیه و تحلیل آنها به طور کلی) که در این زمینه انجام شده است ، استفاده از مکمل های منیزیم در کاهش فشار خون موثر است.
بر اساس مطالعه ای از دانشگاه مینه سوتا ، زنانی که منیزیم کافی مصرف می کنند ، 70 درصد کمتر در معرض فشار خون بالا هستند.
۵. مشکلات هورمونی
کاهش منیزیم باعث افزایش هورمون های استروژن و پروژسترون می شود. زنان باردار از گرفتگی عضلات پا شکایت دارند. این مشکلات و “PMS” زمانی رخ می دهد که سطح استروژن و پروژسترون بالا و سطح منیزیم پایین است.
شکلات منبع خوبی از منیزیم است و تمایل به خوردن شکلات نشانه کمبود منیزیم است.
گرفتگی عضلات ناشی از چرخه قاعدگی می تواند به میزان منیزیم در بدن مربوط باشد. در معجزه منیزیم ، کارولین دین توصیه می کند زنانی که PMS دارند یا از گرفتگی شکایت دارند قبل از شروع علائم منیزیم مصرف کنند.
۶. مشکلاتی در دوران بارداری
مطابق با موارد فوق ، سطح منیزیم می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت و خلق و خوی زنان در دوران بارداری داشته باشد. منیزیم گاهی برای کاهش فشار خون و گرفتگی عضلات در دوران بارداری و جلوگیری از زایمان زودرس و سردردهای مرتبط استفاده می شود.
۷. مشکلات خواب
مشکل در خواب می تواند نشانه کمبود منیزیم باشد. اکثر مشکلات خواب بلافاصله پس از مصرف منیزیم برطرف می شود. منیزیم به آرامش بدن و ذهن کمک می کند و برای یک خواب راحت م effectiveثر است.
منیزیم به عملکرد مناسب گیرنده های گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز کمک می کند. این گیرنده ها انتقال دهنده های عصبی هستند که باعث آرامش مغز می شوند.
۸. کاهش انرژی
منیزیم در واکنش هایی که باعث تولید انرژی (ATP) در سلول ها می شود ، شرکت می کند. ATP یا آدنوزین تری فسفات شکل اصلی انرژی در سلولها است و برای فعال شدن باید با یونهای منیزیم متصل شود. به عبارت دیگر ، بدون منیزیم شما انرژی در سطح سلولی نخواهید داشت. این می تواند منجر به خستگی ، کمبود انرژی ، بی حالی و سایر مشکلات شود.
این مطلب ادامه دارد … .
